|
Mijnheer de burgemeester, schepenen en
raadsleden.
Mijnheer de voorzitter en leden van de
cultuurraad.
Geachte genodigden.
Het strekt de gemeente Lebbeke tot eer dat zij haar
1ste ereburger kunstschilder Juul Keppens wil herdenken met deze
overzichtstentoonstelling van zijn werk naar aanleiding van de 10de
verjaardag van zijn overlijden op 24januari 1992. Een en ander bewijst ons
dat Juul Keppens niet is vergeten noch zal worden.
Hoe is het te verklaren dat nog zoveel kunstliefhebbers het werk van Juul
Keppens zijn blijven bewonderen en dat velen van hen, die werk van Juul in
bun bezit hebben het als een kostbare schat willen blijven
koesteren?
Wie Juul Keppens gekend heeft, zijn
oeuvre gezien heeft, wie hem heeft horen vertellen en lachen, die kan hem
niet vergeten. In hun geheugen blijft dat beeld gegrift van een man, met
guitig tintelende ogen en een brede glimlach die aanzetten tot vreugde,
uitbundigheid en optimisme.
Een dergelijk mens en
kunstenaar kan geen werken maken waar droefheid, melancholie en pessimisme
de sfeer en toon bepalen.
Voor hem konden blijheid,
eenvoud, waarheid en waarachtigheid, de rustige schoonheid van de natuur
en zijn bewondering en verwondering ervoor de tegenslagen van bet leven
sublimeren.
Zijn werken behoeven weinig commentaar,
zij spreken voor zichzelf. Het contact wordt direct gelegd, de vonk
springt meteen over. Kleur en sfeerschepping spreken onmiddellijk aan.
Iedereen kan zichzelf ontdekken of terugvinden in een herkenbare
omgeving.
Je bent blij er te kunnen naar kijken
omdat ze je een gevoel van geluk en rust meegeven, Je kan er niet
onderuit. Je wordt er door gegrepen.
Het zijn
werken die ontstaan zijn bij een gevoelig mens en gedreven kunstenaar die
zich door zijn talent, door hard werken en intense studie de vaardigheden
van het vak op een meesterlijke manier eigen heeft gemaakt. Die beheersing
van bet metier laat de schilder toe grenzen te verleggen en verder te
gaan, details weg te laten en te schematiseren tot alleen de essentie, de
suggestie overblijft.
leder werk van Juul Keppens is een harmonisch, picturaal
geheel
-harmonisch omdat bet evenwichtig is en nooit storend, want
netjes uitgebalanceerd
-picturaal omdat het schilderkunstig verantwoord
is en blijft
-geheel omdat het zo is opgevat dat het niet in
oncombineerbare delen uiteenvalt.
De familie heeft er dan ook de voorkeur aangegeven
er een thematische expositie van te maken waarbij de meest geliefde en
typische facetten van zijn schilderkunst bet best tot uiting komen en die
mettertijd werden uitgewerkt op een steeds meer ervaren manier en stijl,
met steeds meer een wisselend spel van kleur, licht en verftoetsen, van de
eenvoudige penseelstreek tot de vage en soms ruwe contouren van bet
paletmes.
Een dergelijke benadering geeft ons de
mogelijkheid de evolutie per thema te ontdekken en de algemene evolutie in
kleur, techniek en metier te onderkennen.
In de
wisseling der seizoenen herschept Juul de natuur volgens zijn eigen
gemoedsgesteldheid. De kleuren werden op bet palet gemengd en niet op bet
doek naast elkaar gezet. Hij zag en genoot van de schoonheid van de natuur
en wilde die aan anderen op een subjectieve manier meedelen om er samen
met hem van te genieten in bewondering of
verwondering.
De boten zijn sfeerbeelden, soms
herkenbaar, vaak geabstraheerd maar telkens uitgewerkt tot een
impressionistische schoonheid in een gestileerde dynamiek, gemeerd in de
haven, deinend op de branding van de zee of rustig kabbelend op stroom of
rivier.
Zijn kerkinterieurs zijn oases van stilte,
doordrongen van een serene sfeer van ingetogenheid die eigen was aan de
vroegere generaties, verstilde piëteit in een spel van licht en donker.
Het speelse licht geeft hen een bijna bovenaards gevoel van intimiteit,
warmte en geborgenheid.
De marines zijn een
ongecompliceerde uiting van vrijheid en losheid. Ze laten je toe zuurstof
in te ademen, mee te genieten van heldere maar ook stormachtige luchten,
in een spel van licht lucht, water en wolken, waarbij een dreigend onweer
vaak de voorbode is van een spetterend vuurwerk.
En
de meeuwen zweven op de wind. Als je dan weet hoe Juul die meeuw met zijn
paletmes op bet doek plaatste, een toets links, een toets rechts, maar de
meeuw was waar ze zijn moest en je kon haar beweging
volgen.
De bloemen en bloemenmarkten. Het is
fascinerend hoe Juul met neergaande lijnen die novembersfeer weer wist te
geven, maar toch werd het nooit kil. Op een onnavolgbare manier wist hij
zo te spelen met de kleur van de bloemen dat de kille vochtigheid
verdrongen werd door de intense warmte van de kleuren. Uiteindelijk haalt
ook hier zijn optimisme de bovenhand.
Juul Keppens kon spelen met kleur. Zijn palet had
voor hem geen enkel geheim meer. Hij had blijkbaar de code van de
geheimtaal ontcijferd. Kleur omgetoverd tot gevoel. Hij wist die kleuren
zo naast elkaar te plaatsen dat zij elkaar ondersteunen en
versterken.
Zoals een musicus zijn klavier door en
door kent en beheerst, zo kende hij zijn palet en zijn instrumentarium.
Hij componeerde kleurensymfonieën met adagio's en andante, en bracht ze
pianissimo of fortissimo, met zwier en panache.
Als
je op de kermis van Juul Keppens rondloopt, snuif je de geur van frieten
en oliebollen. Draaiorgels worden lichtorgels. De lucht is zwanger van die
typische kermissfeer. Juul goot daar dan nog zoveel licht bovenop dat de
kermis als uitbundig volksfeest niet meer stuk kan, symbool voor de
carrousel van bet leven.
Juul Keppens is en blijft
een groot kunstenaar, die eerlijk en heerlijk de eenvoudigste dingen op
een meesterlijke en verantwoorde manier trachtte weer te geven. Zijn
schilderijen zijn beeld geworden ideeën, beeld geworden gevoel in een
festijn van kleur en sprankelend van leven en optimisme.
Ooit schreef zijn vriend Anton Vlaskop over hem
|
Land en zee
en de wijde
sprong
van een boog
gij had ze beide
lief
met al
de tere
felheid
van uw droef
en kleurendronken
oog
En de rode
ruimte
van hun eeuwig
hart
gaf u
de rust
waarvoor de mens
te klein,
te ongedurig
was.
| |